عکس های خفن
عکس های خفنعکس های خفن
عکس های خفنناپروکسن
قرص ناپروکسن 500 برای چیست و ناپروکسن ۵۰۰,ناپروکسن 250
قرص ناپروکسن (ناپروکسن به انگلیسی Naproxen) یک مسکن و ضد التهاب است که برای دندان درد هم استفاده می‌شود. این دارو به خوبی از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود. این دارو در کاهش درد ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات به دنبال فعالیت‌های شدید بدنی و ورزشی و همچنین کاهش دردهای استخوانی و دردهای بعد از جراحی کاربرد داشته و التهاب تاندون و درد و تورم ناشی از آنها را می‌توان با ناپروکسن کاهش داد. این دارو به خوبی از طریق دستگاه گوارش جذب شده و از راه ادرار دفع می‌شود.
نام‌های تجاری متداول این دارو تداپروکس، ژلاپروکس، پروکساژل و مداکسن می‌باشد. ناپروکسن به صورت قرص‌های ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرمی و همچننی شیاف 500 میلی‌گرمی وجود دارد.
درمان درد و التهاب در بیماریهای روماتولوژی و درمان بیماریهای مفاصل،تاندون ها و عضلات و دردهای کمر و دیسک
میزان دقیق مصرف این دارو باید حتما طبق نظر پزشک تعیین گردد اما به طور معمول مقدار مصرف ان برای بزرگسالان و کودکان به صورت زیر است:
بزرگسالان: با توجه به شدت درد، دوز‌های مختلفی از ناپروکسن از ۲۵۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور معمول قرص ناپروکسن هر ۱۲ ساعت یک بار مصرف می‌شود.
کودکان: ۱۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز از راه خوراکی در دو دوز تقسیم شده برای ایجاد اثرات ضد التهابی ناپروکسن مصرف می‌شود.
اعصاب مرکزی: سردرد، خواب آلودگی، ارتشاح‌های ریوی، هیجان، سرگیجه.
قلبی ـ عروقی: ادم محیطی، نارسایی احتقانی قلب (CHF)، هایپوتانسیون، طپش قلب.
پوست: خارش، بثورات پوستی، کهیر، تعریق، اکیموز، راش.
چشم: اختلالات بینایی.
دستگاه گوارش: تهوع، درد اپی گاستر ، سوء هاضمه، استفراغ، یبوست، خونریزی گوارشی یا پرفوراسیون آن، خون نهفته در مدفوع.
ادراری ـ تناسلی: هماچوری، التهاب مثانه، شب ادراری، مسمومیت کلیوی.
خون: طولانی شدن زمان خونریز ی، آنمی آپلاستیک، نوتروپنی، آگرانولوسیتوز، ائوزینوفیلی، همولیز، ترومبوسیتوپنی
کبد: افزایش آنزیم‌های کبدی، نارسایی کبدی.
سایر عوارض: تنگی نفس ، اختلالات شنوایی، وزوز گوش، تشنگی.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط یا علائم و نشانه‌های مسمومیت کبدی، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: خواب آلودگی، سوزش سردل، سوء هاضمه، تهوع و استفراغ.
درمان: معده را باید بلافاصله با تحریک استفراغ توسط شربت ایپکا یا با شستشوی معده تخلیه کرد. ذغال فعال از طریق لوله بینی - معدی به بیمار داده می شود. درمان‌های علامتی و حمایتی (حمایت تنفسی و تصحیح عدم تعادل آب و الکترولیت) انجام شود. معیارهای آزمایشگاهی و علائم حیاتی بیمار به دقت پیگیری شوند. همودیالیز بی تأثیر است.
مصرف ناپروکسن در دوران بارداری و حاملگی
مصرف ناپروکسن در سه ماه آخر بارداری می تواند به جنین آسیب برساند . قبل از مصرف ناپروکسن در دوران حاملگی ، با پزشک مشورت کنید
مصرف ناپروکسن در دوران شیردهی
ناپروکسن می تواند از طریق شیر مادر به بدن نوزاد منتقل شود . در دوران شیردهی نباید از این دارو استفاده کنید مگر با تجویز پزشک
تداخل دارویی ناپروکسن
مصرف همزمان با داروهای ضدانعقاد و ترومبولیتیک (مشتقات کومارین، هپارین، استرپتوکیناز، یا اوروکیناز) ممکن است اثرات ضدانعقاد را تشدید کند. در صورت مصرف این دارو با سایر داروهای مهارکننده تجمع پلاکتی، مانند کاربنی سیلین تزریقی، دکستران، دی پیریدامول، پیپراسیلین، سولفین پیرازون، تیکارسیلین، اسید والپروییک، آسپیرین، سالیسیلات‌ها، یا سایر داروهای ضدالتهاب ، ممکن است مشکلات خونریزی دهنده بروز کند.
مصرف همزمان با سالیسیلات‌ها، داروهای ضدالتهاب ، الکل، کورتیکوتروپین، یا استروئیدها ممکن است سبب افزایش عوارض گوارشی، از جمله زخم و خونریزی شود . آسپیرین ممکن است فراهمی ز یستی ناپروکسن را کاهش دهد.
به دلیل اثر پروستاگلاندین‌ها بر روی متابولیسم گلوکز، مصرف همزمان ناپروکسن با انسولین یا داروهای خوراکی کاهنده قند خون ممکن است اثرات کاهنده قند خون تشدید شود.
ناپروکسن می تواند داروهایی را که به میزان زیادی به پروتئین پیوند می یابند از محل‌های پیوند جا به جا کند. در صورت مصرف همزمان با مشتقات کومارین، فنی توئین، وراپامیل یا نیفدیپین ممکن است مسمومیت بروز کند.
در صورت مصرف همزمان با ترکیبات طلا، سایر داروهای ضدالتهاب ، یا استامینوفن ممکن است مسمومیت کلیوی افزایش یابد.
ناپروکسن ممکن است کلیرانس کلیوی متوترکسات و لیتیم را کاهش دهد.
این دارو ممکن است اثربخشی بالینی داروهای کاهنده فشار خون و مدرها را کاهش دهد. مصرف همزمان آنها ممکن است خطر مسمومیت کلیوی را افزایش دهد.
همچنین ببینید:
برای سفید شدن پوست صورت سبزه چه باید کرد
طریقه مصرف پودر جوانه گندم برای چاق شدن
اشکال دارویی ناپروکسن
Tablet : 250mg
Tablet, Delayed Release: 500mg
Suppository: 500mg
مصرف شیاف ناپروکسن
در افرادیکه عمل جراحی انجام داده اند یا به خاطر ناخوشی مایل نیستند داروی خوراکی مصرف کنند شیاف ناپروکسن تجویز می شود.
در افراد دچار التهاب یا زخم ناحیه مقعد و انتهای روده بزرگ(پروکتیت) نباید شیاف ناپروکسن مصرف شود.
_امروز انواع مختلفی از قرص خوراکی ناپروکسن ساخته شده ودر بازار دارویی موجود می باشد که معمولا نوع ساخت و روکش قرص، با هم متفاوت هستند. در نتیجه برای نصف کردن، حل کردن یا خرد کردن و همچنین نحوه ی مصرف دارو حتما بروشور موجود در جعبه را مطالعه نمایید زیرا برخی از قرص ها (مانند قرص های با روکش باز شونده در روده) نباید نصف یا جویده شوند.
_در صورت مصرف طولانی مدت، مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید. نسبت به شرایط، ممکن ۵۰۰میلی گرم تا ۱ گرم یعنی در یک تا دو نوبت در روز نیاز داشته باشید.
-مقدار مصرف این دارو در اطفال با توجه به سن آنها محاسبه می گردد.
-در صورت نیاز به مصرف کوتاه مدت (مانند کشیدگی تاندون و درد عضلانی)۲۵۰میلی گرم در سه تا چهار نوبت در روز می توان استفاده کرد. در برخی موارد توصیه می شود در صورت شدت درد، نوبت اول، دوبرابر (٥٠٠ میلی گرم ) مصرف گردد.
-برای حملات نقرس معمولا ٧٥٠میلی گرم در نوبت اول و سپس ٢٥٠میلی گرم هر هشت ساعت باید مصرف شود تا حمله ی درد نقرس فروکش نماید.
-در صورتی که ناپروکسن را بدون تجویز پزشک از داروخانه تهیه نموده اید، مصرف آن را بصورت ٢٥٠میلی گرم تا سه نوبت در روز و حداکثر تا سه روز ادامه دهید.
_بهتر است ناپروکسن را همراه با یک لیوان شیر یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود.
-در صورتی که از ناپروکسن با روکش بازشونده در روده(EC) استفاده می نمایید، مصرف هرگونه داروی معده و شربت ضداسید معده را حداقل دوساعت با مصرف این دارو فاصله دهید.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.
